Aschaffenburg dzielil przestepców na trzy

Aschaffenburg dzielił przestępców na trzy odmiany: przestępców przy- padkowych, afektywnych i okolicz- nościowych. Przestępcy nie są to lu- dzie pierwotnie źli. Wykolejają się oni pod wpływem sytuacji, do której nie dorastają wskutek chwiejności uczuciowej, nierozwagi, lekkiej sła- bości uczuć moralnych i innych po- dobnych ubytków. Chwila czyni ich przestępcami. Przestępca przypadko- wy działa pod wpływem niedbałości. Przestępca afektywny może np. ko- goś zabić lub zranić w uniesieniu, powodowany nawet sprawiedliwymi pobudkami. Przestępca oklicznościo- wy wchodzi na złą drogę pod wpły- wem chwilowych trudności życio- wych, np. braku pieniędzy. Poza tymi trzema stosunkowo nieszkodli- wymi typami rozróżnia się jeszcze przestępców działających z zimnym zamysłem, ponadto recydywistów, którzy mogą mieć nawet dluższe okresy szczerej poprawy, dalej prze- stępców nałogowych, którym przy- jemniej jest żyć z przestępstw niż uczciwie pracować, i wreszcie prze- stępców zawodowych, którzy widzą w tym przeciwspołecznym rzemiośle po prostu zwyczajne .źródło zarobko- wania. Dopatrywanie się w tych roz- maitych typach wyłącznie tylko de- fektu etycznego jest oczywiście nie- słuszne. Można często powiedzieć, że defekt moralny nie jest najistotniejszą cechą ich osobowości. Wielu z nich wykazuje takie właściwości, jak niestałość, chwiejność, porywczość, dziwaczność, ociężałość umysłową. [więcej w: , okulista, przydomowe oczyszczalnie ścieków, gabinet ginekologiczny ]