Trzy odmiany przestępców.

Aschaffenburg dzielił przestępców na trzy odmiany: przestępców przypadkowych, afektywnych i okolicznościowych. Przestępcy nie są to ludzie pierwotnie źli. Wykolejają się oni pod wpływem sytuacji, do której nie dorastają wskutek chwiejności uczuciowej, nierozwagi, lekkiej słabości uczuć moralnych i innych podobnych ubytków. Chwila czyni ich przestępcami. Przestępca przypadkowy działa pod wpływem niedbałości. Przestępca afektywny może np. kogoś zabić lub zranić w uniesieniu, powodowany nawet sprawiedliwymi pobudkami. Przestępca okolicznościowy wchodzi na złą drogę pod wpływem chwilowych trudności życiowych, np. braku pieniędzy. Poza tymi trzema stosunkowo nieszkodliwymi typami rozróżnia się jeszcze przestępców działających z zimnym zamysłem, ponadto recydywistów, którzy mogą mieć nawet dłuższe okresy szczerej poprawy, dalej przestępców nałogowych, którym przyjemniej jest żyć z przestępstw niż uczciwie pracować, i wreszcie przestępców zawodowych, którzy widzą w tym przeciw społecznym rzemiośle po prostu zwyczajne źródło zarobkowania. Dopatrywanie się w tych rozmaitych typach wyłącznie tylko defektu etycznego jest oczywiście niesłuszne. Można często powiedzieć, że defekt moralny nie jest najistotniejszą cechą ich osobowości. Wielu z nich wykazuje takie właściwości, jak niestałość, chwiejność, porywczość, dziwaczność, ociężałość umysłową. [więcej w: ile trwają studia lekarskie, ile trwają studia lekarskie do włosów, ile trwają studia lekarskie na włosy]