Melancholia wystepuje bez porównania czesciej
Melancholia występuje bez porównania częściej niż mania. Są chorzy, u któ- rych występują wyłącznie okresy depresyjne lub wyłącznie okresy maniakalne. U większości tych przypadków zauważyć można jednak krótkotrwale wychyle- nie w przeciwnym kierunku, zazwyczaj po ustąpieniu ostrego okresu. Wówczas melancholik na krótko jest w stanie hipomaniakalnym, a chory maniakalny na krótko w stanie subdepresyjnym, Wielu cyklofreników przechodzi naprzemien- nie to melancholię, to manię, przy czym kolejność bywa różnoraka. Także dłu- gotrwałość poszczególnego okresu chorobowego i bezobjawowego (intervallum) bywa przerozmaita, z tym że z upływem lat stwierdza się z zasady pogorszenie. Czasem po wielu następujących po sobie okresach chorobowych następuje dlu- getrwała przerwa, która zjawiskowo zdaje się być równoznaczna ze zdrowiem psychicznym. Długotrwały okres melancholii lub manii w młodym wieku, choćby trwał bardzo długo, pozwala na ogół rokować pomyślnie, tzn. że może potem nastąpić bardzo długi okres bezobjawowy. Znacznie gorsze rokowanie wiąże się natomiast z postaciami naprzemiennymi (forma alternans siue circularis), w któ- rych melancholia bezpośrednio przechodzi w manię lub odwrotnie, choćby prze- bieg poszczególnego okresu chorobowego był klinicznie lżejszy. Zycie przynosi tu jednak często niespodzianki i pomyślne, i niepomyślne. Na ogół każdy na- wrót pogarsza rokowanie. Skracają się wówczas okresy bezobjawowe, a poszcze- gólne okresy chorobowe trwają coraz dłużej i przebiegają ciężej. W ciężkich przypadkach i mania, i melancholia mogą przejść, zwłaszcza w okresie prze- kwitania, w stan przewlekły. Czasem objawy pozostają nie bardzo nasilone, ale dostatecznie, aby przypadek trwałej hipomanii wymagał stałego trzymania w zakładzie zamkniętym, lub aby przypadek trwale utrzymującej się hipome- lancholii wymagał ustawicznego dozoru. W tym ostatnim przypadku po ciężkiej fazie depresyjnej chory nie powraca do p awidłowego nastroju, lecz nadal jest lękliwy, przygnębiony, niezdecydowany i każdej chwili gotów do nawrotu de:” presji, a czasem nadal snuje myśli urojeniowe na temat swojej grzeszriości, winy, niższości, ubóstwa, zrujnowanego życia, niewydolności, utraty sensu życia i pragnienia śmierci. Mimo myśli samobójczych chorzy ci bardzo często utrzy- mują się na wolności. U chorych tego typu częściej niż u innych widuje się stop- niowe przejście sprawy w otępienie miażdżycowe lub starcze. Długotrwałość okresu chorobowego zarówno melancholii, jak i manii nigdy jednak nie wy- łącza możliwości ustąpienia objawów – dowód, że mimo przewleczenia psy- chozy chodzi tu o zespól zasadniczo czynnościowy. [przypisy: , olejek makadamia, olej lniany, gabinety stomatologiczne ]