Leki hamujące MAO mogą leczyć depresję

Leki hamujące MAO mogą być z powodzeniem stosowane w depresji endogennej o lekkim przebiegu, ale tylko w znaczeniu paliatywu na równi z innymi trankwilizatorami. Natomiast rewelacją jest niewątpliwie niamid stosowany w dawkach olbrzymich, około 1000 mg i więcej, równocześnie dożylnie i doustnie. Lek ten okazał się nietoksyczny. a skuteczność jego natychmiastowa, po czym mniejsze już dawki podtrzymujące mogą zapewnić trwałość uzyskanej w ten sposób remisji. Nie grozi przy tym przejście depresji w manię. Bywają jednak przypadki oporne na niamid; od czego to zależy nie wiadomo. Zauważono też, że w przypadkach często nawracających depresji cyklofrenicznych niamid z upływem czasu stopniową traci swą siłę leczniczą. Nie wolno niamidu kombinować z innymi lekami, zwłaszcza z pochodnymi fenotiazyny i z niektórymi środkami spożywczymi, pod groźbą ciężkiego zatrucia. Natomiast wolno stosować wstrząsy elektryczne równocześnie z niamidem. Jak z tego wszystkiego widać, nie ma jeszcze doskonałego leku przeciwdepresyjnego. W praktyce musimy indywidualizować i rozwijać własną pomysłowość w stosowaniu tych czy innych leków. Rezerpinę w ogóle odrzuca się jako lek przeciwdepresyjny. Interniści niejednokrotnie stwierdzali, że rezerpina niekiedy może właśnie wyzwalać depresję o ciężkim przebiegu. Nie wolno jej kombinować ze wstrząsami elektrycznymi. Osiągnięcia psychofarmakologii w dziedzinie leczenia stanów maniakalnych są również godne uwagi. I tutaj ideałem jest leczenie zapobiegawcze wskazane z chwilą pojawienia się pierwszych zwiastunów zbliżającej się fazy maniakalnej. Do tego celu można stosować dawki chloropromazyny lub innych pochodnych fenotiazyny. Jeszcze lepsze okazują się pochodne butyrofenonu z haloperidolem na czele. Działanie uspokajające tych leków jest potężne. W cięższych stanach maniakalnych ustrój jakby się przyzwyczajał do tego stanu, tak iż należy stosować coraz wyższe dawki. Jeżeli zachodzi konieczność hospitalizacji, to. w praktyce wciąż jeszcze sięga się po wstrząsy elektryczne, azomanowe, indoklonowe, kardiazolowe, chociaż sposoby te często zawodzą. Insulinoterapia, która w leczeniu stanów depresyjnych jest bez wartości, tutaj może oddać dobre usługi. Zachęcające są wyniki atropinoterapii. Więcej można się spodziewać po dużych dawkach leków fenotiazowych. Natomiast leczenie solami litu w dużych dawkach zbliżonych do trujących nie spełniło pokładanych nadziei. Pewne usługi oddaje lupulina, stosowana w dawkach olbrzymich, po 30 g na dobę i więcej. Jest to lek zupełnie nietoksyczny. Potężne działanie sedatywne posiada nietoksyczne Valium, z którym nie mamy osobistego doświadczenia. [przypisy: aparat słuchowy dofinansowanie, kurczak gotowany kalorie, fizjoterapia w kosmetologii i medycynie estetycznej ]