Zmiany świadomości typu pomrocznego.

Oprócz jakościowej zmiany świadomości ulega tu rozszczepieniu lub rozdwojeniu osobowość. Poza prawidłową osobowością, która w każdej chwili może powrócić i tylko w rzadkich przypadkach zanika na pewien czas doszczętnie, pojawia się osobowość druga. Chory czuje się kim innym, podaje się urojeniowo za kogo innego i działaniem swoim zdradza obce sobie cechy charakterologiczne. Wyraźniejszego obniżenia ilościowego świadomości może tu nie być, chociaż z zasady stanom tym towarzyszy znaczne zwężenie pola świadomości. Świadomość jest tu więc zachowana, jednakże jest przestawiona na rozszczepienną osobowość, jest jakościowo inna, związana z chorobliwie zmienioną osobowością. W niektórych stanach pomrocznych zachowanie się chorego może być do tego stopnia zborne, a jego związki myślowe formalnie uporządkowane, że laicy niekiedy nie zauważą w chorym nic uderzającego. Mówimy wówczas o zamroczeniu jasnym. Gdy rozszczepienie osobowości tego typu ustąpi, pozostaje całkowita lub niemal całkowita niepamięć (amnesia) tych przeżyć. Kto nie zna zwyklej osobowości chorego, może być łatwo wprowadzony w błąd, sądząc, że ma do czynienia z właściwymi dla danego osobnika cechami charakterologicznymi. Chory może być skłonny do działań przestępczych, stąd wielkie znaczenie sądowo-psychiatryczne tych stanów. W innych językach określa się stany pomroczne jako: franc. etat crepusculaire, niem. Dimmerzu- stand, ros. sumjeriecznyje sostajanija. Ze względu na podobieństwo przeżyć do marzenia sennego, gdzie świadomość również przestawia się na mną, rozszczepienną osobowość, pewną część stanów wyjątkowych tego typu określa się nazwą stany paranoidalne. Pojęcia tego powinno się używać w zastosowaniu do stanów, w których oprócz zamroczenia występują pierwiastki majaczeniowe w postaci omamów wzrokowych i innych. [hasła pokrewne: cyklopiroksolamina, kulturystyka forum, zespół abstynencyjny leczenie domowe, przeglądarka internetowa skierowań do sanatorium]